21070 ΕΚΔΟΧΕΣ ΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ 2013-14: Living_Undercover / Γιαννακόπουλος_Ιωάννης_1156_Λοίζου

Ομάδα: Π. Δραγώνα

Living_Undercover

Το κτίριο μας αναφέρεται σε ένα συγκρότημα κατοικιών που συνδυάζει χώρους εργασίας (co-working spaces) και αστικές καλλιέργειες, στη περιοχή του Ελαιώνα στην Αττική.

Σκίτσο Concept

Βασική πρόθεση μας ήταν η αναβίωση του φυσικού τοπίου του ιστορικού Ελαιώνα του οποίου το μεγαλύτερο μέρος έχει μετατραπεί σήμερα σε βιομηχανική περιοχή. Ο τρόπος με τον οποίο επιδιώξαμε να οργανώσουμε το συγκρότημα αυτό ξεκίνησε με μια παρατοποθέτηση. Ακολουθήσαμε μια αντίστροφη διαδικασία δόμησης σε σχέση με τη κλασική στην οποία ο άνθρωπος υποτάσσει στη φύση προκειμένου να τη κατοικήσει και να αναδείξει τη υπεροχή του έναντι αυτής. Στη περίπτωση μας, ο άνθρωπος επαναφέρει τη φύση δίνοντας της κυρίαρχο ρόλο και ταυτόχρονα εξερευνά και ανακαλύπτει το χώρο κατοικίας και εργασίας του κάτω από αυτή. Μέσα από τη διαδικασία του «σκαλίσματος», το κτιριακό ανάγλυφο που προκύπτει είναι μια ανεστραμμένη πόλη η οποία αναρτάται από το νέο αναβιωμένο φυσικό τοπίο. Η πόλη αυτή οργανώνεται με τη σειρά της σε block κατοικιών με αναφορά στη τυπική διάταξη μιας αθηναϊκής γειτονιάς.

Τοποθέση

Η τοποθέτηση του έργου μας έγινε με στόχο, το νέο αυτό τοπίο να αποτελέσει δημόσιο πέρασμα μεταξύ 3 διαφορετικών γειτονιών. Ουσιαστικά, συνδέσαμε τους 2 δημόσιους χώρους της γύρω κατοικημένης περιοχής και μέσα σε αυτές δώσαμε και πρόσβαση στη βιομηχανική πλευρά του βοτανικού. Έτσι δημιουργούνται 2 κτιριακοί όγκοι ή οποίοι διαχωρίζονται μέσω μιας κεντρικής σχισμής (σαν ρήγμα).

Διάγραμμα_1

Διάγραμμα_2

Διάγραμμα_3

Ο τρόπος με τον οποίο οργανώθηκε συνθετικά το συγκρότημα μας πηγάζει και έχει άμεση σχέση με την πρόθεση μας να δημιουργήσουμε ένα νέο φυσικό τοπίο για τη περιοχή. Οι 2 παραγόμενοι όγκοι οργανώνονται σε διαμήκεις ζώνες οι οποίες παρομοιάζονται με τοπογραφικές καμπύλες. Ουσιαστικά φέρουν μέσα τους όλες τις τα συνθετικά στοιχεία του έργου, όπως προσβάσεις στο κτίριο, οριζόντια και κατακόρυφη κυκλοφορία, κατοικίες και οι προσβάσεις τους (γέφυρες), κοινόχρηστοι χώροι, χώροι εργασίας και δευτερεύοντες βοηθητικοί χώροι.

Η συνθετική λύση έχει άμεση σχέση και με τα δώματα. Είναι το μέσον με το οποίο το κτίριο αναπνέει. Δημιουργείται έτσι ένα αίθριο για κάθε μπλοκ και άλλο ένα πιο μακρόστενο («νεύρωση») που διαχωρίζει τα μπλοκ.

Πιο συγκεκριμένα το κτίριο αποτελείται από 2 όγκους συγκροτημάτων. Συνολικά έχει 2 κεντρικές-κύριες προσβάσεις («τοπογραφικές σκάλες») εκατέρωθεν του οικοπέδου, οι οποίες καταλήγουν στην κεντρική πλατεία στον 3^ο όροφο κάτω από το έδαφος.

Ο πάνω (κύριος) όγκος αναπτύσσεται σε 3 επίπεδα κάτω από το έδαφος (-3,-2,-1), σε ισόγειο (0) και ένα όροφο πάνω από το έδαφος (1). Από την οδό Πολυκάρπου, γίνεται κυρίως η πρόσβαση για τις κατοικίες. Διπλά από τις 2 κεντρικές προσβάσεις υπάρχουν προσβάσεις (σκαλιά) για τους χώρους εργασίας οι οποίοι οργανώνονται κυρίως στο επίπεδο -3. Οι χώροι υποδοχής είναι στο -1 επίπεδο. Το δώμα μας είναι το νέο φυσικό τοπίο, κατασκευασμένο βάση του μοντέλου origami, είναι φυτεμένο και φέρει τις προσωπικές καλλιέργειες των ενοίκων του συγκροτήματος. Παράλληλα, αποτελεί δημόσιο πέρασμα (περίπατο) για τους κατοίκους της γύρω περιοχής.

Ως αναφορά τον δεύτερο όγκο ή οργάνωση είναι πανομοιότυπη. Απλά εδώ, το κτίριο αναπτύσσεται 3 ορόφους κάτω από τη γη. Το δώμα είναι οργανωμένο σκαλωτά και φέρει τις καλλιέργειες αντίστοιχα όπως το πάνω, με μικρές μεταβολές ύψους. Το πέρασμα εδώ είναι πιο άμεσο (λιγότερο περιπετειώδες) για να μην υπερισχύσει έναντι του απέναντι.

Η κατοίκηση αποτελείται από 5 διαφορετικές τυπολογίες, και αναφέρεται σε ατομικές κατοικίες και συλλογικές (συγκατοίκους και ζευγάρι). Βασικά οργανωτικά τους στοιχεία είναι σε μερικές περιπτώσεις τα εντοιχισμένα έπιπλα. Η όψεις τους έχουν από ένα διαφανές άνοιγμα και η υπόλοιπη κύρια όψη είναι από αποκολλημένο γυαλί.