ΑΣ7_ΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΟΙΚΗΣΗ_ΚΟΥΓΕΑ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ_ΠΑΠΟΥΛΙΔΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ-ΑΝΝΑ

  BROWNFIELDS. Μια γκρίζα περιοχή ανάμεσα στο νέο λιμάνι και στην παλιά βιομηχανική Πάτρα. Χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη δύο αντιφατικών δυνάμεων, αυτή της τεχνολογίας και της ανάπτυξης και από την άλλη αυτή της νοσταλγίας που προκαλεί η, κατά κύριο λόγο, παρατημένη βιομηχανική περιοχή.

   Παρατηρούμε πως στον άξονα του χρόνου αυτές οι δύο παράμετροι δεν διατηρούν μια σταθερή σχέση ανάμεσά τους αλλά διαρκώς μεταλλάσσονται. Συγκρούονται και οπισθοχωρούν δυναμικά δημιουργώντας μεταξύ τους  ρευστά όρια και καταστάσεις.  

  Έτσι στόχος της επέμβασης μας στην περιοχή είναι να υπογραμμίσουμε και να διατηρήσουμε την συνεχόμενη μάχη υπεροχής της νοσταλγίας- εξέλιξης προσπαθώντας να βάλουμε ένα όριο ανάμεσά τους. Αρχικά, δημιουργούμε το ενδιάμεσο όριο, έναν τοίχο που υψώνεται στα 40 μέτρα ακριβώς στο μέσο του οικοπέδου μελέτης μας. Συνεχίζοντας και  μελετώντας τις τάσεις των δυνάμεων παραμορφώνουμε το όριο, το οποίο φυσικά και δεν γίνεται  να μείνει απροσπέλαστο και ανεπηρέαστο από το περιβάλλον του.

 Αρχιτεκτονικά, το όριο μεταφράζεται ως το απόλυτα ιδιωτικό κομμάτι της επέμβασης που συμπεριλαμβάνει τις κατοικίες. Από την άλλη το έδαφος και οι γυάλινοι χώροι που σπάνε τον τοίχο κατοίκησης εκφράζουν το δημόσιο και το κοινόχρηστο αντίστοιχα. Ουσιαστικά, ορίζουμε ένα σύνολο τεσσάρων διαφορετικών ειδών κατοίκησης που εμβολίζονται από κοινόχρηστα προγράμματα. Αυτά είναι ζωτικής σημασίας καθώς είναι ο κυρίως χώρος από τον οποίο φωτίζονται και αερίζονται οι κατοικίες. Έτσι όπως το οικόπεδο παίρνει αξία από τις αντίπαλες δυνάμεις έτσι και ο τοίχος ζει από το δημόσιο. Από το δημόσιο που ξεκινάει στο επίπεδο 0 φτάνουν θραύσματα του μέχρι και σε πολύ μεγάλο ύψος στον τοίχο ου είναι κοινής χρήσης.