Στο project παρουσιάζουμε το σχεδιασμό της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών.
Αρχικά έγινε μια μελέτη της έννοιας της κεντρικότητας . Τι είναι κέντρο; Πως δημιουργείται; Ποιος ο χαρακτήρας του; Πως συμβολίζεται ένα κέντρο; Πόσα κέντρα μπορεί να έχει ένας χώρος; Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε , είναι ότι το κέντρο μπορεί να είναι για τον καθένα διαφορετικό όσον αφορά στη χρήση , λειτουργία , μορφή , χωρική αίσθηση. Στόχος λοιπόν ήταν ο σχεδιασμός κέντρων - συμβολικών χώρων οι οποίοι θα διαφέρουν μεταξύ τους αλλά θα συνυπάρχουν σε έναν χώρο , δημιουργώντας σημεία - κόμβους.
Σε αυτό το project κυριαρχεί στο κέντρο του οικοπέδου ένας κήπος , ενώ γύρω του διαμορφώνονται 4 βασικοί , δημόσιοι χώροι, η κύρια είσοδος , η βιβλιοθήκη , η τραπεζαρία και το αμφιθέατρο, οι οποίοι τοποθετούνται εφαπτομενικά σε 3 βασικές χαράξεις-δρόμους . Αυτοί οι χώροι είναι αυτόνομοι και ανεξάρτητοι , και εκτείνονται καθ΄ύψος και στα 3 επίπεδα του κτιρίου. Στον πρώτο και δεύτερο όροφο γύρω από αυτούς τους χώρους υπάρχουν τα σχεδιαστήρια και τα εργαστήρια της σχολής, ενώ στο ισόγειο διαμορφώνεται μια πιλοτή.
Οι κατοικίες και τα γραφεία επειδή απευθύνονται σε λιγότερα και πιο συγκεκριμένα άτομα σχεδιάζονται σε μικρότερη κλίμακα σε σχέση με όλο το τμήμα , και συνεπώς βρίσκονται τοποθετημένα στην πιλοτή του κτιρίου σύμφωνα με ένα ορθοκανονικό σύστημα, το οποίο έρχεται μορφολογικά σε αντίθεση με το υπόλοιπο κτίριο.
Λόγω της έντονης κλίσης του οικοπέδου, ο εξωτερικός χώρος, καθώς και όλο το κτίριο σχεδιάζεται με ένα σύστημα από ράμπες και διαδρόμους, οι οποίοι λειτουργούν μεν ως μεταβατικοί χώροι αλλά είναι ταυτόχρονα και το σημαντικότερο στοιχείο του κτιρίου καθώς ενώνουν όλα τα σημεία - κέντρα και επίσης προσφέρουν έναν συνεχές και κυκλικό περίπατο σε όλο το χώρο του κτιρίου, με ενδιαφέρουσες οπτικές φυγές και χωρικές εμπειρίες.
Οι χαράξεις - δρόμοι που αναφέραμε προηγουμένως παίζουν καθοριστικό ρόλο καθώς όχι μόνο συνδέουν το τμήμα με το υπόλοιπο πανεπιστήμιο , αλλά αποτελώντας 3 συνέχειες του υπάρχοντος ιστού , επηρεάζουν έντονα την ογκοπλασία του κτιρίου και την κτιριολογική προγραμματική ροή του .
Συμβολικοί χώροι - κέντρα υπάρχουν και στα σχεδιαστήρια τα οποία έχουν διπλό ύψος. Αυτοί οι χώροι είναι τοποθετημένοι σε 4 σημεία στον πρώτο όροφο, 1.5 μ πιο χαμηλά, και έχουν τη λειτουργία του χώρου διάλεξεων. Στον δεύτερο όροφο στον οποίο "αιωρούνται" τα εργαστήρια, σε αυτά τα 4 σημεία, διαμρφώνονται ημιυπαίθριοι χώροι.
Σημαντικός ήταν και ο σχεδιασμός του δωματίου της εστίας, καθώς επίσης και η σύνθεση ολόκληρου του συγκροτήματος που περιλαμβάνει τις εστίες, στον οποίο κυριαρχεί στο κέντρο ο κοινόχρηστος χώρος.
Τέλος, μεγάλης σημασίας ήταν και ο σχεδιασμός ενός workstation , δηλαδή ατομικού γραφείου , το οποίο αφενός θα εξυπηρετεί όλες τις ανάγκες του φοιτητή και αφετέρου η επανάληψή του θα μπορεί να δημιουργεί ποικίλες διατάξεις στο χώρο.
No comments:
Post a Comment