ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΙΟ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Ομάδα  Γεωργίου Α. Πανέτσου

κοινόβιο : μορφή οργάνωσης της μοναστικής ζωής, σύμφωνα με την οποία οι μοναχοί σιτίζονται σε κοινή τράπεζα, δεν έχουν δικά τους χρήματα, δεν πληρώνονται για τα διακονήματά τους και έχουν ηγούμενο. || μορφή κοινής συμβίωσης, συνήθ. ατόμων χωρίς συγγενικούς δεσμούς, καθώς και ο αντίστοιχος χώρος: Zουν σε ~. Kατέλαβαν ένα παλιό κτήριο και το έκαναν ~. [λόγ. < ελνστ. κοινόβιον]

Το δυτικό Πανεπιστήμιο ως θεσμός, αλλά και ως αρχική κτηριακή διάταξη/αρχιτεκτονικός τύπος, κατάγεται από το μεσαιωνικό Μοναστήρι, ένα συγκρότημα κλειστό και αυτοτελές, αναπτυγμένο γύρω από τον ναό, την κοινή τράπεζα (χώρο φαγητού) και, δευτερευόντως, τη βιβλιοθήκη.

Με αυτό ως αφετηρία, αλλά και με ανάμνηση των χαλαρών κοινοβίων των hippies και των καλλιτεχνών της δεκαετίας του 1960, προτείνεται η διερεύνηση των δυνατοτήτων σχεδιασμού μιας αρχιτεκτονικής σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών που θα συνδυάσει το τυπικό πρόγραμμα ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος για ένα φοιτητικό πληθυσμό 600-700 ατόμων με αυτό ενός συνόλου κατοικιών για περίπου 120 φοιτητές και κοινόχρηστους χώρους, οι οποίοι θα απευθύνονται αφ’ ενός στην εσωτερική ζωή της σχολής, ικανοποιώντας τα κοινά ενδιαφέροντα των μελών της, και αφ’ ετέρου στο  άνοιγμα και τον συσχετισμό της με την ευρύτερη (πανεπιστημιακή και άλλη) κοινότητα.

Η τοποθεσία μελέτης θα είναι κατά προσέγγιση η περιοχή, όπου βρίσκονται σήμερα τα σχεδιαστήρια της σχολής. Το εμβαδόν των κλειστών χώρων του συγκροτήματος θα είναι της τάξεως των 11.000 τετραγωνικών μέτρων.